Is het een astronomisch of een filosofisch vraagstuk? Is het materie, een dimensie of alleen maar een beleving? Albert Einstein ontdekte ruim 100 jaar geleden, dat ruimte en tijd zich afhankelijk van de waarnemer zich verschillend kunnen manifesteren.
In feite is tijd wat voorkomt dat alles tegelijk gebeurt. Toekomst wordt onherroepelijk verleden, maar het verleden wordt nooit de toekomst. We kennen allemaal het verschijnsel tijdsillusie, waarbij de tijdsbeleving afwijkt van de kloktijd.
De voor ons zo vanzelfsprekende tijdsindelingen zijn echter niet altijd zo vanzelfsprekend geweest en zeker niet zo vast omlijnd, zoals ze nu met onze moderne meetinstrumenten zijn. Meestal is een kalender gebaseerd op maatstaven die de astronomie aanreikt en wordt gekoppeld aan een jaartelling en jaarstijl. Wereldwijd bestaan er verschillende kalendersystemen, waarbij de Gregoriaanse in het algemeen als de standaard wordt aanvaard. Dat is echter niet altijd zo geweest.
De auteur van dit artikel gaat in op het ontstaan van de voor ons zo vanzelfsprekende tijdsindelingen.


Terug naar boven